In mijn jaren als uitvaartverzorger heb ik ‘aan de keukentafel’ met families uitvaarten besproken, met alle emoties die erbij horen. Met veel begrip en respect ga ik om met de verschillende manieren hoe mensen het verlies beleven. Ik help met het maken van gevoelige, noodzakelijke keuzes; begrafenis of crematie, een opbaring of toch de wil van de overledene (gesloten kist) respecteren? Kan een eigen graf ondanks het ontbreken van voldoende geld? Ook daarin adviseer je als uitvaartleider. Waar mogelijk werk ik toe naar de beste balans: respect voor de keuzes van de overledene én die van de nabestaanden. Ik begrijp daardoor heel goed hoe deze moeilijke tijd aanvoelt bij hen. 

Het coronavirus maakt alles nóg beperkter met anderhalve meter afstand en een beperking van het aantal genodigden. Daardoor worden veel familieleden, vrienden, collega’s en buren die er niet bij mogen zijn teleurgesteld. Dit raakt me heel erg! Dit kan ‘het nieuwe normaal’ niet zijn voor mij.

Als ik nadenk over mijn eigen afscheid dan zie ik het liefst een moment waarbij mijn kinderen, familie en vrienden kunnen genieten van een feestelijk en tegelijkertijd intiem samenzijn met veel hapjes en drankjes. Zo sta ik in het leven, dus zo wil ik ook dat mijn afscheid is.